დისციპლინის არსი მდგომარეობს სტატიკაში(წყნარ მდგომარეობაში) სუნთქვის შეკავება მაქსიმალურად შესაძლებელი დროის განმავლობაში. მსაჯის ნიშნის შემდეგ, სპორტსმენი სახეს ყოფს წყალში. გვერდით დამზღვევი უდგას, რომელიც ფრიდაივერის მდგომარეობას აკონტროლებს. ცდის დასრულების შემდეგ სპორტსმენმა უნდა შეასრულოს ე.წ. „ ზედაპირული პროტოკოლი“. ეს არის დროის მიღებულ განმავლობაში თანმიმდევრული ქმედებების კომბინაცია. „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულების სისუფთავის ხარისხის მიხედვით მსაჯი ღებულობს გადაწყვეტილებას შედეგის ფიქსაციისთვის, საჯარიმო ქულების დარიცხვისათვის ან სპორტსმენის სრული დისკვალიფიკაციისთვის.

ლასტების გარეშე სიგრძეში წყლის სიღრმეში ჩასვლა - ეს არის წყალქვეშ სიგრძეში ყვინთვა სუნთქვის შეკავებით მაქსიმალურად შესაძლებელ მანძილზე დროის გაუთვალისწინებლად. სპორტსმენი მიცურავს აუზში, მას მიყვება დამზღვევი, რომელიც ათლეტის მდგომარეობას აკონტროლებს და საჭიროების შემთხვევაში დახმარებას უწევს. ასევე სავალდებულოა „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულება.

სიგრძეში წყლის სიღრმეში ჩასვლა ლასტებით - ეს არის სიგრძეში ყვინთვა სუნთქვის შეკავებთ მაქსიმალურად შესაძლებელ სიგრძეზე დროის გაუთვალისწინებლად. აუზში შეჯიბრების დროს მოხვევისას წყლის ზედაპირზე შესაძლებელია ეკიპირების გამოჩენა. მაგრამ დისტანციაზე სხეულის ნაწილის ან ეკიპირების გამოჩენისთვის ფრიდაივერი საჯარიმო ქულებს ღებულობს. შეიძლება როგორც ბილასტებით, ასევე მონოლასტებით ცურვა. ასევე სავალდებულოა „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულება.

ლასტების გარეშე წყლის სიღრმეში ჩასვლა - ეს არის ყვინთვა სიღრმეში ლასტების გარეშე მუდმივი წონით. მუდმივი წონა - ტვირთი, რომელიც ფრიდაივერს თან აქვს, რათა ეფექტურად გადალახოს დადებითი ცურვის ზონა და რომელთან ერთადაც უნდა ამოყვინთოს. შეჯიბრების დროს სავალდებულოა წინასწარ ჩაყვინთვის სიღრმის შეკვეთა. ასეთ შემთხვევაში ფრიდაივერს არ შეუძლია წინასწარ გაცხადებული ნიშნულის ქვევით ჩაყვინთვა, ვინაიდან უსაფრთხოების მიზნით იგი მიბმულია ძირითად ტროსზე მოცურავე ლაინერთან ერთად. აღებული სიღრმის დამამტკიცებლად გამოიყენება მაჯის კომპიუტერების მაჩვენებლები და ბარათი ნიშნულით, რომელსაც ფრიდაივერი წყვეტს შეკვეთილ სირღმეზე. ტროსის მეშვეობით ამოწევა ისჯება დისკვალიფიკაციით. ასევე სავალდებულოა „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულება.

ლასტებით წყლის სიღრმეში ჩასვლა - ეს არის სიღრმეში ჩაყვინთვა ლასტებით და მუდმივი წონით. ფრიდაივერებს შორის ესაა ყვინთვის ყველაზე პოპულარული სახეობა. შეიძლება ყვინთვა როგორც ბილასტებით, ასევე მონოლასტებით. ასევე სავალდებულოა „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულება.

წყლის სიღრმეში თავისუფალი ჩასვლა - ეს არის ყვინთვა სიღრმეზე ტროსის გამოყენებით. ფრიდაივერები ტროსის საშუალებით ხელებით ამოდიან. ჩაძირვის ეს საკმაოდ უბრალო სახეობა წარსულში პრაქტიკაში გამოიყენებოდა. წყალში მყვინთავები ღუზის ტროსის საშუალებით სიღრმეში ჩადიოდნენ გემების შესაკეთებლად. ასევე სავალდებულოა „ზედაპირული პროტოკოლის“ შესრულება.

ცვალებადი წონა - ეს არის სიღრმეზე ყვინთვა სპეციალური კონსტრუქციის საშუალებით („სლედ“) და ლასტების მეშვეობით დამოუკიდებელი ამოსვლა წყლის ზედაპირზე ან ტროსის საშუალებით ხელებით ამოწევა. ყვინთვის ეს სახეობა ძველი დროიდან მოდის, როდესაც მყვინთავები ფსკერზე ეშვებოდნენ ისე, რომ ხელში ქვა ეჭირათ, მერე ამ ქვას ტოვებდნენ, აგროვებდნენ ნიჟარებს და ამოდიოდნენ ზედაპირზე. პროგრამის ამ სახეობაში შეჯიბრებები არ იმართება მისი ტექნიკური სირთულის და საფრთხის გამო. ფრიდაივერები მხოლოდ ცდილობენ რეკორდების დამყარებას.

სიღრმეში ივსებენ ჰაერს ბალონის მეშვეობით , რომელიც „სლედზე“ არის განთავსებული. პროგრამის ამ სახეობაშიც არ ტარდება შეჯიბრებები. ძირითადი პრობლემაა - ფრიდაივერზე მოქმედი დიდი ჰიდროსტატიური წნევა და წნევის კომპენსაციისას წარმოქმნილი სირთულეები, ასევე ორგანიზმზე აზოტის ზემოქმედება.